Come, bird. Come.

"Come, bird. Come".

Πώς να εξηγήσω, γιατί διάλεξα αυτόν τον τίτλο, σ' αυτό το blog;

Πώς να εξηγήσω, γιατί το έφερα εδώ στην τόσο αληθινή μου πλευρά;

Πώς να εξηγήσω, γιατί αυτό το βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου, "Άνθρωπος στο πηγάδι", χρειάζεται (για μένα), ένα δικό του ειδικό blog;

Πώς να εξηγήσω, γιατί με βρήκα και ταυτίστηκα τόσο πολύ μ' αυτό το βιβλίο;

Πώς να εξηγήσω κάποια μεταφυσικά γεγονότα που συνέβησαν με αφορμή αυτό το βιβλίο;

Ότι και να εξηγήσω, λίγοι θα το καταλάβουν.

Αφήστε να το ξέρω μόνο εγώ και ο φανταστικός ήρωας του Μάνου Ελευθερίου, Ηλ.

Αυτό το βιβλίο ήταν η αφορμή να βγω γρήγορα απ' το δικό μου πηγάδι...

Κι όμως, διαβάζοντάς το, βρέθηκα ακόμα πιο βαθιά μέσα σ' αυτό...

Λες και υπάρχουν δυο συγκινωνούντα πηγάδια...
και τα νερά τους μπερδεύονται...

Ρωτούν και απαντούν.
Φαντασία και πραγματικότητα.
Αναγνώστης και συγγραφέας.
Πρωταγωνιστής, μάρτυρας και θεατής.
Παντού πουλιά και λέξεις... απ' τα ίδια σκοτάδια ενός πηγαδιού...

"Έλα σπουργίτι μου. Πέτα. Κάνε τον σάλτο σου. Μη φοβάσαι..."

Come, bird. Come".